Ik ga scheiden, de fasen die iedereen doorloopt.

Hoe komt het toch dat veel scheidingen met zoveel emoties gepaard gaan. De mensen hebben al besloten uit elkaar te gaan maar lijken in het scheidingsproces zelf nog in allerlei verwijten en schuldgevoelens te blijven hangen. Dit terwijl een scheiding het moment zou moeten om door te pakken en het nieuwe leven te pakken en te omarmen.

Ondanks dat inmiddels veertig procent van alle relaties uit elkaar vallen wordt een scheiding vaak ervaren als een grote persoonlijke teleurstelling en als een verlies waarvoor een periode van rouw nodig is om te verwerken. Het proces van verliesverwerking en rouw geldt voor beide partners, maar zij gaan de fasen van dit proces meestal niet tegelijkertijd door.

Diegene die de knoop doorhakt om te willen scheiden is vaak al een stuk verder in dit proces dan degene die de boodschap om te scheiden nog moet ontvangen.

Voor beide (ex-)partners is het belangrijk te weten dat ieder van jullie een eigen tempo heeft van hetzelfde proces, en dat bij dat proces nu eenmaal de verwarrende fases van ontkenning, woede, angst en verdriet horen. De verwijten die in die fases naar elkaar (of zichzelf) worden gedaan horen daarbij. Juist omdat deze processen niet met elkaar in de pas lopen kom je in situaties die geen oplossing lijken te bieden.

Scheiden en de verwerking

Mensen zijn er in soorten en maten. En daarom rouwen mensen ook op hun eigen manier en tempo, hier zijn geen regels voor. Rouw laat zich niet makkelijk sturen door ratio.

Juist bij een scheiding moet er, om de zaken te regelen, gehandeld worden. Wanneer zijn jullie allebei hier klaar voor?

Iemand kan in een fase zijn waarin je er niet aan toe bent om rationeel te kunnen handelen. Iemand kan het met verstand snappen maar de emoties weerhouden je ervan om zaken praktisch in te vullen.

De mediator en zijn rol in de scheidingsprocedure

We kunnen met zijn allen “iets van vinden” van de emotie en op diegene blijven inpraten. Als mediator vergelijk ik zo’n situatie met verwoede pogingen dat je een blinde wilt verplichten iets te zien. Iedereen raakt gefrustreerd van de stagnering terwijl een beetje begrip en tolerantie wellicht een beter effect zullen hebben. Iedere scheiding en de procedure om die netjes te regelen zijn gebaat bij wederzijds respect en een open communicatie, waarbij beide partijen vrijelijk mogen zeggen wat zij van de situatie vinden al is het alleen al om de eigen rouw te verwerken.

Het is niet gemakkelijk om tijdens het scheidingsproces door elkaars ogen te kijken. Juist om op zo’n moment kan een mediator jullie helpen om er juist wel uit te komen.

Een mediator begeleidt jullie in het proces en realiseert zich maar al te goed hoe belangrijk het is om ieder in de eigen rouwcurve het proces te doorlopen en niets te forceren.

Een oplossing doordrukken kan immers resulteren in een vechtscheiding en/of het einde van communicatie. Het is dan ook een belangrijke taak van de mediator om jullie in gesprek te houden en jullie afspraken vervolgens goed te verwoorden en vast te leggen.

Hoe kom ik door de scheiding?

Op het moment, dat je je realiseert, dat verlies en de daarbij horende rouw ook opgaat bij een scheiding, weet je dat in een achtbaan terechtkomt, waarin je omhoog en omlaag gaat en emoties met elkaar vechten. Een inzichtelijk middel in deze situatie is de rouwcurve van Elizabeth Kubler-Ross, een curve over verlies die ook opgaat bij scheiden. Ik heb deze curve erbij gezet om te bekijken. Het is niet een lijn die van begin tot eind, stap voor stap, beloopt, je gaat eerder heen en weer, vooruit en achteruit.

Probeer eerst eens van jezelf te bekijken waar je zit op de curve, en vervolgens te bedenken waar de ander zou kunnen zitten. Hoe ver zitten jullie uit elkaar? Probeer je eens in te beelden hoe het voor de ander kan zijn die in een bepaalde fase zit. Is het dan nu mogelijk om met elkaar constructieve afspraken te maken, of is het beter om nog wat tijd te nemen/geven om uit de put te komen?

Onzekerheden en emoties

Iedereen weet, dat je op basis van onzekerheden moeilijk een gesprek kunt voeren en al helemaal geen echte beslissingen kunt nemen. In de meeste gevallen heeft een van jullie meer verstand van het ene onderwerp en de ander van iets ander. Je kunt je voorstellen, dat in de linkerhelft van de curve heel veel onzekerheid zit. In de mediation zal een goede mediator ervoor zorgen, dat jullie kennis zoveel mogelijk op hetzelfde niveau komt. Gelijkwaardigheid bevordert werkelijke keuzes en helpt ook in het accepteren van de situatie.

Waarom mediation?

Gelukkig is ieder mens in staat om te communiceren. Mediation is een manier om uit een gerezen geschil te komen en de verschillende vormen van communicatie te kanaliseren. Onder begeleiding van een mediator bespreken jullie samen het geschil en zullen jullie samen tot een werkbare manier komen om respectvol uit elkaar te gaan. Daarbij houden jullie zelf het heft in handen, wat automatisch betekent, dat jullie in contact met elkaar staan en dus communiceren, hoe moeilijk dat soms ook is.

Mediation is ook de manier om door wederzijds respect en de acceptatie van de scheiding de drempel over te kunnen om samen apart verder te gaan.